کاشت آرماتور

آسیب دیدگی ستون ها در مراحل مختلفی به چشم می خورد

– ترکهای ریز (افقی یا مورب) بدون خرد شدن بتن یا گسیختگی آرماتورها – قلوه کن شدم سطحی بتن بدون آسیب دیدگی آرماتوربندی

– خردشدگی بتن، شکستن تنگ ها و کمانش آرماتورها | بسته به درجه آسیب دیدگی، راهکارهای مختلفی را می توان اعمال کرد. تزریق رزین، برداشتن و جایگزین کردن قطعات و به کار بردن جاکت، از جمله این راهکارها هستند..

 مرمت موضعی

تزریق رزین و ملات های رزینی فقط برای مرمت ستون هایی که بدون خرد شدن بتن و یا آسیب دیدگی آرماتورها دارای ترک ریز شده و یا پوسته پوسته شده اند، بکار می رود. میزان مرمت را می توان از مقایسه نمودارهای ( H- d) ستون اصلی و ستونی که با رزین اپوکسی مرمت شده است، کنترل کرد. نتایج چنین مقایسه ای بسیار امیدوار کننده است و تاثیر این نوع مرمت را نشان می دهد.

برداشتن و جایگزین کردن ستونهای به شدت آسیب دیده که در آنها خرد شدن بتن، پارگی تنگ ها و کمانش آرماتورهای طولی مشاهده می شود نیز امکان پذیر است. البته پیش از انجام چنین کاری، همیشه یک سیستم تکیه گاهی موقت برای تحمل بارهای مهم ستون مربوطه ایجاد می شود. لذا، اگر گسیختگی بتن صرفا سطحی باشد، فقط برداشتن جزئی و مرمت آن انجام می شود. (شکل ۱)

در غیر اینصورت، اگر گسیختگی ستون کلی باشد، باید بتن قدیمی را کاملا برداشت و پس از آرماتور گذاری طولی با جوشکاری مناسب به آرماتورهای قدیمی و آرماتورگذاری عرضی نزدیک به هم، بتن ریزی کرد. (شکل ۲). لازم به ذکر است که در حالت اول، پیوستگی مناسب بین بتن قدیمی و بتن جدید کاملا ضروری است. در حالت دوم، در بسیاری از مواقع، پس از انجام عملیات موضعی یک جاکت بتنی اجرا می شود.