در نرم افزار ETABS امکان مدلسازی سخت کننده ها نیست و در واقع فرض بر عدم وجود سخت کننده میباشد. سخت کننده ها در چند جا کاربرد دارند. از جمله وقتی که تیر بدون سخت کننده در برش جوابگو نیست و یا وقتی که به تیر نیروی متمرکز قابل توجهی اعمال میگردد. در کنترل تیر برای برش ، نرم افزار ،کنترل را با فرض عدم وجود سخت کننده انجام میدهد و طبعاً اگر تیر در این حالت جوابگو باشد دیگر نیازی به سخت کننده نیست. البته سخت کننده نیز وقتی دارای کاربرد است که نسبت ارتفاع به ضخامت جان تیر از حدی که آیین نامه مشخص کرده است بیشتر باشد. این حد در فولاد st37 تقریباً عدد ۶۶ است. مقاطع نورد شده دارای نسبت ارتفاع جان به ضخامت جان کمتر از مقدار فوق هستند و طبعاً وجود سخت کننده در آنها کمکی به مقاومت برشی آنها نمیکند. اگر به هر دلیل نیاز به قرار دادن سخت کننده در جان تیر به جهت تامین مقاومت برشی آن باشد، لازم است این مقاومت برشی با فرض وجود سخت کننده به صورت دستی محاسبه شود و جایگزین مقاومت برشی محاسبه شده توسط نرم افزار گردد. بحث دیگر مربوط به وجود بارهای متمرکز قابل توجه است که اگر چنین بارهایی وجود داشته باشند باید به صورت دستی بر اساس ضوابط مبحث_دهم این کنترل انجام شود و در صورت نیاز در زیر بارهای متمرکز در داخل جان تیرورق از سخت کننده استفاده شود. این سخت کننده ، سخت_کننده_فشاری نامیده میشود. این وضعیت معمولاً وقتی پیش می آید که به طور مثال ستون تا پایین ادامه پیدا نمیکند و بر روی تیر قرار میگیرد و ایجاد یک نیروی متمرکز می نماید.