آیا مقاومت اسمی میل مهار شکل فوق باید بر اساس قطر 27 محاسبه گردد؟
پاسخ سوال : در صورتی که برای میل مهارها از میلگردهای ساده استفاده شود در این صورت مطابق مبحث دهم مقررات ملی ساختمان سطح مقطع زیر دندانه ها هیچگونه کاربردی در طراحی ندارد و در طراحی باید از قطر اسمی میل مهار خارج از ناحیه رزوه شده استفاده شود بدیهی است در این حالت فطر مهره باید برابر قطر اسمی میل مهار باشد؛ مگر آنکه قطر مهره با قطر میل مهار سازگار نباشد که در این صورت میل مهار باید اندکی تراشیده شده و هم سایز مهره گردیده و سپس رزوه شود بنابراین در هر حال قطر مهره ملاک محاسبات بوده و پیمانکار باید از میل مهاری که قطر اسمی و نه زیر دندانه ها آن برابر قطر مهره باشد، استفاده نماید.
هر چند مبحث دهم اجازه استفاده از میلگردهای آجدار را به عنوان میل مهار مجاز می داند لیکن استفاده از آن ها به عنوان میل مهار کششی توصیه نمیشود زیرا شواهد زیادی از وقوع شکنندگی در ناحیه رزوه شده این نوع میلگردها در کارگاه ها گزارش شده است بنابراین در صورت استفاده از میلگردهای آجدار به عنوان میل مهار کششی باید از طریق آزمایش از عدم شکنندگی آنها اطمینان حاصل شود به همین دلیل برخی مهندسان بر این باورند که در صورت نیاز به میل مهارهای با مقاومت بالا استفاده از میلگردهای ساده CK45 با F = 600 MP ارجح تر از میلگردهای آجدار بوده و قابل توصیه است.
در صورتی که استفاده از میلگردهای آجدار به عنوان میل مهار کششی ضرورت داشته باشد آنگاه برای تأمین شرایطی برای اتصال میل مهارهای کششی به تکیه گاه باید قسمتهای انتهایی میلگردها رزوه کاری شوند برای این منظور ابتدا باید قبل از انجام عملیات رزوه کاری آج میلگرد برداشته شود تا انتهای میلگرد به صورت یک میلهٔ صاف درآید و سپس عملیات رزوه کاری انجام شود. برداشته شدن آج میلگرد موجب میشود که در ناحیه رزوه شده قطر اسمی میلگرد کاهش یابد و در محاسبات باید از قطر کاهش یافته میلگردها استفاده شود. بند 10-4-5-1 مبحث دهم ویرایش 1400 قسمت پ صفحه 477 نیز به وضوع به این موضوع اشاره دارد:
در مواردی که میل مهارها از میلگردهای آجدار ساخته میشوند در تعیین مقاومتهای اسمی سطح مقطع اسمی ناحیه تراشکاری شده میلگرد آجدار که عموماً کوچک تر از قطر زمینه میلگرد است ملاک محاسبه خواهد بود.