ورق های پرکننده یا فیلر یا لقمه
ورقهای پرکننده در حالات زیر مورد استفاده قرار میگیرند
(۱) وصله قطعات با ضخامت های متفاوت
(۲) در اتصالاتی که به علت احتیاجات هندسی، نیاز به جابه جایی محور است
از ورق های پرکننده با ضخامت مساوی با کمتر از ۶ میلی متر نمی توان برای انتقال تنش استفاده نمود و در هنگام جوشکاری لبه های آن باید همباد لبه های ورق های اتصال گردد. در این حالت اندازه ضخامت جوش گوشه ورق اتصال، باید به اندازه ضخامت ورق پرکننده افزایش یابد تا جوش ورق اتصال و ورق پرکننده به طور یکجا انجام شود (شکل ۱-۷).
ورق فیلر Filler وصله ستون
در صورتی که ضخامت ورق پرکننده بزرگتر از ۶ میلی متر باشد، ابعاد آن باید بزرگتر از ورق اتصال بوده، به طوری که لبه های آن از لبه های ورق اتصال بیرون بزند. در این حالت ورق پرکننده باید با جوش های کافی به ورق اتصال و قطعه متصل شونده جوش شده و جوش قادر به حمل تنش های ورق اتصال و قطعه متصل شونده با منظور کردن برون محوری باشد. جوشهای متصل کننده ورق اتصال یا قطعه متصل شونده به ورق پرکننده باید قادر به حمل تنش های ورق وصله و یا قطعه متصل شونده بوده و طول آنها به قدر کافی بلند باشد تا از اضافه تنش ورق پرکننده در ریشه جوش جلوگیری نماید (شکل ۱-۸).