آنالیز تاریخچه زمانی غیر خطی

آنالیز تاریخچه زمانی غیر خطی، یکی از روش های آنالیز دینامیکی غیر خطی میباشد که روشی پیچیده و در عین حال دقیق برای ارزیابی نیازهای غیر الاستیک سازه ها تحت اثر شتاب نگاشتهای حرکت زمین است. در آنالیز تاریخچه زمانی، آثار مودهای بالاتر و تغییرات در الگوی بار و نرمشدگی سازه در خلال زلزله به طور خودکار درنظر گرفته میشود.
این آنالیز به تغییر خصوصیات شتاب نگاشت بسیار حساس میباشد. به عنوان مثال دو رکورد که با استفاده از یک طیف پاسخ مقیاس شدهاند، ممکن است در پیشبینی رفتار غیر الاستیک یک سازه با هم تفاوتهای قابل توجهی داشته باشند. به همین علت برای کاهش پراکندگی نتایج و برآورد صحیح نیازهای لرزهای لازم است آنالیزهای تاریخچه زمانی متعددی انجام شود.
طبق استاندارد 2800 و آئین نامههایی مانند UBCتحلیلهای تاریخچه زمانی میتواند به دو صورت انجام شود، روش اول استفاده از 3شتاب نگاشت و کنترل حداکثر پاسخ ها و روش دوم استفاده از 7شتاب نگاشت و کنترل میانگین پاسخها می باشد.
به طور کلی روش تحلیل غیر خطی تاریخچه زمانی در مقایسه با روش استاتیکی غیر خطی به علت اجتناب از تقریبهای موجود برای سادهسازی مدل سازهای دقت بیشتری دارد اما با توجه به حجم زیاد اطلاعات ورودی مورد نیاز ( شتاب نگاشت حرکت زمین، رفتار هیسترتیک اعضای سازه و … ) و زمانبر بودن این آنالیز برای سازه ها با المانهای زیاد انجام چنین محاسبات زیاد و پیچیده به علت محدودیتهای نرم افزارها و سخت افزارهای موجود و حساسیت زیاد این روش به پارامترهای مذکور، تنها برای کارهای تحقیقاتی و یا آنالیز سازه های خاص مناسب میباشد