حداقل آرماتور خمشی در پیهای شبکهای
مطابق آییننامه ACI 318-19 و مبحث نهم مقررات ملی ساختمان (1399) حداقل آرماتور خمشی در پیهای شبکهای باید برابر 0.0018bh و در وجه کششی قرار داده شود. در نواحی از پی که تحت فشار است، میتواند نصف مقدار فوق را قرار داد. اما به دلیل اینکه وجه کششی در پیهای شبکهای تحت ترکیب بارهای متفاوت تغییر خواهد کرد، مهندسین مقدار 0.0018bh را در هر دو وجه پی شبکهای قرار میدهند (فرض منطقی).
برخی مهندسین معتقد هستند که باید حداقل آرماتور خمشی در این پیها مطابق ضوابط تیرها باشد. این دیدگاه برای پیهای شبکهای خیلی منطقی نیست و منجر به افزایش میزان آرماتور به مقدار قابلتوجه خواهد شد که این سختگیری برای پیها الزامی نخواهد بود. چون اساساً حداقل آرماتور خمشی برای تیرها با ضریب اطمینان نزدیک به 2 در آییننامه پیشنهاد شده است که این ضریب اطمینان برای پیها منطقی و کاربردی نیست.
در برخی مراجع پیشنهاد شده است که حداقل آرماتور خمشی در پیهای شبکهای به نحوی انتخاب گردد که ظرفیت اسمی خمشی در مقطع از 1.2 برابر لنگر ترکخوردگی آن مقطع کمتر نباشد. به عبارتی رابطه Mn≥1.2Mcr برقرار باشد. این ضابطه برای بتنهای با f’c کم (25Mpa و کمتر) با در نظر گرفتن حداقل آرماتور به میزان 0.0018bh اقناع میگردد. اما برای بتنهای با مقاومت بالاتر اینگونه نیست و بهتر است میزان حداقل آرماتور خمشی در پیهای شبکهای را بیشتر از 0.0018bh منظور کرد.
برای درک بهتر، ضابطه پیشنهادی Mn≥1.2Mcr را توسعه دادم و با فرضیات هندسی ساده کننده، رابطه سادهشده آن در شکل ضمیمه ارائه شده است. همانطور که واضح است، برای f’c برابر 30MPa و بیشتر بهتر است از مقادیر پیشنهادشده بهعنوان حداقل آرماتور خمشی در پیهای شبکهای استفاده شود.
منبع: کانال مهندس سلطان آبادی